Verpleegkunde-onderwijs in coronatijd

Online les 146364019_s2Medio maart leek het onderwijs stil te vallen toen de scholen moesten sluiten. Maar we herpakten ons en er ontstonden nieuwe ideeën.

Na de scholensluiting konden we snel van start met onlinelessen. Bij het dagelijkse teamoverleg werden ervaring uitgewisseld en al snel bleek dat er verschillende voorkeuren bestonden. Ik wil een grof onderscheid maken tussen de docent-typen ‘informatie-overdragers’ versus ‘coaches’.
Bij onlinelessen met minder interactie bestaat het gevaar dat de ‘informatie-overdragers’ uren aan het woord zijn. En lange monologen zijn meestal funest voor het leerrendement van jongvolwassenen. Ik behoor zelf tot het type dat het liefst weinig tijd steekt in mondelinge kennisoverdracht en veel tijd in coachen, bijvoorbeeld over waar men kennis kan vinden.

Mijn thuiswerk-activiteiten in coronatijd:

  • Ik sprak toelichtingen in op mijn PowerPoints, een of meer per slide. Deze presentaties mailde ik aan mijn studenten zodat ze die vóór de onlineles konden bestuderen. Tijdens de les beantwoordde ik alleen vragen,
  • Ik gebruikte slechts een deel van de beschikbare onlinelestijd. De meeste tijd moesten de studenten zelf aan de slag en dat deden ze vaak met veel enthousiasme,
  • Ik mailde opdrachten voor kennisopbouw. Studenten mochten vaak kiezen uit een van drie opdrachten, bijvoorbeeld: a) Maak ..x.. vragen voor een toets, b) Schrijf een opstel over het thema, c) Zoek een interessant filmpje bij het thema. De gevonden resultaten werden naar mij gemaild maar konden ook onderling gedeeld worden. Leuk om te weten: de hoeveelheid verpleegkunde-kennis die via de smartphone toegankelijk is blijkt verrassend hoog te zijn,
  • Ik hoefde me niet te vervelen. Voor elk nieuw thema moesten er uiteenlopende opdrachten ontwikkeld worden. Ook vond ik het belangrijk om de studenten snel en individueel feedback op de gemaakte opdrachten te geven.

De afgelopen periode was voor mij bijzonder leerzaam. Wat ik bij de terugkeer naar ‘normaal’ graag zou willen behouden zijn de veel kortere lesdagen voor onze MBO-studenten. Natuurlijk zullen zaken als technische vaardigheden op school geoefend moeten worden. Maar voor de theoretische kennis wil ik dat men die grotendeels thuis gaat vergaren aan de hand van opdrachten. De studenten gaan dan naar school voor korte instructies over het thema en over de nieuwe opdrachten. En natuurlijk om te discussiëren over de toepassing van de verworven kennis en de vertaling naar de beroepspraktijk.

Of een nieuwe werkwijze doorgevoerd gaat worden weet ik niet. Ik zou er in elk geval blij mee zijn en veel van de studenten ook. De meesten reageerden positief op de afgelopen periode. Ze vonden het fijn dat ze meer in eigen tempo en met een eigen planning konden studeren. En natuurlijk ook dat ze niet langer tot half zes op school met kennis overladen werden.