Ik hoorde een tijdje geleden van een leerling-verpleegkundige dat de zorgvragers op haar stageadres alleen naar het toilet mogen op vaste toilettijden. Een zorgvrager die moest plassen kreeg in haar bijzijn te horen dat het nog geen tijd was. Toen de zorgvrager aandrong omdat ze echt heel nodig moest werd haar gevraagd wat het probleem was – ze droeg toch incontinentiemateriaal?

Gelukkig voor de zorgvrager heeft de leerling deze mevrouw naar het toilet geholpen.

Natuurlijk hebben we in de zorg te maken met bezuinigingen en er zullen prioriteiten moeten worden gesteld. Welke prioriteiten dat zijn hangt af van de visie op zorg. Maar vriendelijkheid en respect zijn tegelijkertijd onbetaalbaar en gratis.

Gelukkig zijn situaties zoals hierboven beschreven uitzonderingen. Laten we er wel voor waken dat dit uitzonderingen blijven. Toen ik zelf nog leerlingen in de praktijk begeleidde stelde ik hen altijd de volgende vraag: hoe zou je willen dat je eigen ouders worden behandeld?